کمک‌های بشردوستانه

کمک‌های بشردوستانه تاریخ طولانی داشته و در رسومات جامعه مدنی افغانستان در اشکال مختلف عنعنوی و مدرن انجام شده ا ست. اکثر افغان‌‌ها این کمک‌ها را بخشی از اعمالی دینی و ایمانی‌شان می‌دانند. یکی از مفاهیم واضح در افغانستان انجام مسئولیت اجتماعی در قالب سکتور خصوصی است. با وجود ظرفت بالایی که در سکتور خصوصی وجود دارد، ظرفیت کامل کمک‌های داخلی کمتر شناخته شده و نبود سه عامل زیر مانع آن می‌شود: الف) محیط مناسب ب) اعتماد، پاسخگویی و شفافیت، و ج) میکانیزم سازمانی سازماندهی شده. انستیتوت جامعه مدنی افغانستان درنظر دارد تا کمک‌های بشردوستانه را از طریق سکتور خصوصی و کمک‌های فردی توسط عامل‌ زیر تقویت ببخشد:

کمک‌های بشردوستانه الکترونیکی

کمک‌های متمرکز حمایوی دولتی، که به کمک‌های خارج نیز مشهور است، 50% در ایالات متحده امریکا در دهه 90 کاهش یافت، درحالیکه کمک‌های بشردوستانه روبه افزایش است. مطابق به AAFRC اعتماد به کمک‌های بشردوستانه، کمک‌های بشردوستانه در سال 1998 به 174.5 میلیارد دالر می‌رسید که افزایش 11% را نسبت به سال 1997 نشان می‌داد، و از آن جمله 77% توسط امریکایی‌ها کمک شده بود. در سال 1998 ظرفیتی حدود 184 میلیارد دالر وجود داشت، بدون اینکه کسی پس‌انداز خود را خالی کند. هدایت این قدرت عظیم، و پیاده سازی آن در شکلی غیر از پول، کلید کمک‌های بشردوستانه الکترونیکی است
در جدول زیر درمی‌یابید که کمک‌های بشردوستانه الکترونیکی چقدر متفاوت است از کمک‌های سنتی
Traditional E-philanthropy
Who the wealthy everyone
What donating money investing thier time, skills and money
How through large, centerlized organization directly with poeple who need assistance
Why board humanitarian goals personalized projects, with direct feedback
Result impersonal aid highly-focused tools and resources
poeple the donors never meet Giovanni Rovelli people the donors communicate with regularity
مراکز بین‌المللی کمک‌های بشردوستانه قرار زیر اند